آنچه پشت خودآزاری‌های پپ پنهان است/ چرا گواردیولا خودش را زخمی می‌کند!
به گزارش “ورزش سه”، پپ گواردیولا در پایان بازی مقابل فاینورد، که با تساوی ۳-۳ در حالی که ۰-۳ پیش بودند، خاتمه یافت، با جراحاتی روی صورت ظاهر شد. وضعیت استرس و فشاری که او تحت آن قرار دارد می‌تواند دلیل این جراحات باشد. مارکا در این مورد با یک کارشناس صحبت کرده تا برخی از ابهامات در این مورد را حل کند.
پپ گواردیولا در کنفرانس مطبوعاتی اطمینان داد که زخم‌های روی صورتش را خودش ایجاد کرده و به شوخی گفت، می‌خواسته به خودش آسیب برساند.
در شرایط عصبی و استرس، داشتن رفتارهایی مانند جویدن ناخن‌ها یا فشار دادن دندان‌ها طبیعی است، اما در مورد جراحات کوچک چطور؟ آیا این را می‌توان خودآزاری دانست؟
به گفته منابع مشاوره شده توسط “CuídatePlus”، می‌تواند چندین توضیح برای این وضعیت وجود داشته باشد. از یک سو، خوزه مارتین دل پیگو، روانشناس، می‌گوید: «این رفتار می‌تواند به عنوان خودآزاری دیده شود، یعنی به دنبال درد هستیم اما نه مرگ. در این نوع شرایط، آنچه اتفاق می‌افتد این است که درد به صورت موازی با اضطراب حرکت می‌کنند و چیزی رخ می‌دهد که هر دو را فعال می‌کند.»
این، به گفته کارشناس، برای همه می تواند اتفاق می‌افتد اما هر کدام به شکلی متفاوت. در مورد نوجوانان، “ایجاد درد برای تسکین، راهی برای تنظیم سیستم عصبی است، اما در مورد بزرگسالان، این نوع رفتارها می‌تواند با چیزی از گذشته مرتبط باشد”.
در مورد گواردیولا، “فشاری که از زمان ورزشکار بودنش و فشاری که اکنون به عنوان مربی تحت آن قرار دارد، می‌تواند با این نوع خودآزاری بدون تمایل به مرگ مرتبط باشد”.
به نظر نوئلیا مورنو، روانشناس بیمارستان‌های HM، این نوع جراحات گاهی اوقات “هنگامی که از حالات احساسی بالا ناشی از عوامل داخلی یا خارجی، عبور می‌کنیم، و به یک بی‌نظمی احساسی می‌رسیم که در آن یک رفتار بیشتر تکانشی و با آگاهی کم انجام می‌دهیم، مانند یک نوع تخلیه روانی، در این حالت، به جای فریاد زدن، پاسخ بد دادن یا لگد زدن به در، به خودمان آسیب می‌زنیم”.
افرادی هستند که در این نوع شرایط دست‌ها و ران‌ها را فشار می‌دهند یا خود را زخمی می‌کنند. این یک نوع تخلیه احساسی است که نمی‌دانیم چگونه مدیریت کنیم اما به خودآزاری نمی‌رسد.
چرا این اتفاق می‌افتد؟
به گفته مورنو، این نوع شرایط معمولاً در شرایط استرس رخ می‌دهد: «استرس زمانی ظاهر می‌شود که توقعات ما برای مقابله با یک وضعیت خاص فراتر رود. در مورد گواردیولا، فشار اجتماعی و رسانه‌ای و عواقب باختن یک بازی باعث می‌شود که یک وضعیت بسیار استرس‌زا ایجاد شود و او اینگونه واکنش نشان دهد. همچنین باید عوامل خانوادگی و شخصی را که ممکن است وجود داشته باشد در نظر گرفت.»
در مورد ویژگی های فردی که خودآزاری می‌کند، دل پیگو می‌گوید: «این می‌تواند برای همه ما اتفاق بیفتد».
با این حال، به گفته کارشناسان موسسه عالی مطالعات روانشناسی، می‌توان مجموعه‌ای از ویژگی‌های مشترک را در افرادی که خودآزاری می‌کنند مشاهده کرد:
کمبود در مهارت‌های عاطفی، یعنی نشان دادن دشواری در آگاهی و بیان احساسات.
خودانتقادی، افرادی که تمایل به خودانتقادی دارند، با انفجار خشم یا نفرت، بیشتر خودآزاری و خودتنبیهی می کنند و کمبود اعتماد به نفس دارند.
افزایش احساسات منفی به صورت مکرر و شدید روزانه که احتمالاً دلیل اصلی خودآزاری است زیرا خودآزاری می‌تواند، حتی به طور موقت، استرس عاطفی را کاهش دهد.
از سوی دیگر، در مورد مشخصات افرادی که در مواجهه با استرس به طور افراطی عمل می‌کنند، باید توجه داشت که برخی افراد بهتر از دیگران این شرایط را مدیریت می‌کنند و همچنین افرادی وجود دارند که تمایل بیشتری به این نوع رفتار دارند.
مورنو اشاره می‌کند که این افراد معمولاً سخت‌گیر، خودانتقادگر و کمال‌گرا هستند و شرایط استرس را به عنوان چیزی وحشتناک تفسیر می‌کنند.
راه‌حل‌های مختلفی به نظر دل پیگو، در مواجهه با این نوع رفتارها یا شرایط این درمان وجود دارد: داشتن زندگی آرام‌تر و منظم‌تر، بدون استرس، کاهش سطح بار کاری و استرس توصیه مورنو این است که سطح استرس خود را تشخیص دهیم. برای این کار پیشنهاد می‌کند که به یک چراغ راهنمایی و سه رنگ آن فکر کنید: قرمز، زرد و سبز. در سبز، همه چیز خوب و کنترل شده است. در زرد، شرایطی وجود دارد که استرس را افزایش می‌دهد و باید روی آن تمرکز کنیم تا به قرمز نرسیم و منفجر نشویم.
ایده این است که عواملی که استرس را ایجاد می‌کنند شناسایی کرده و استراتژی‌هایی برای جلوگیری از آن‌ها ایجاد کنیم. درخواست کمک یا دور شدن موقت از وضعیت استرس‌زا می‌تواند به بهبود کمک کند.
