برنامه‌های غیرموثر برای تیم ملی اسلحه سابر و لزوم زمین گذاشتن شمشیرهای کُند
به گزارش خبرنگار مهر، انتخاب محمد رهبری به عنوان «مربی» تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر اولین گامی بود که فدراسیون شمشیربازی در راستای ایجاد «تغییرات لازم» در تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر برداشت. اینکه این گام تا چد اندازه درست و اساسی برداشته شد، جایی در این مطلب ندارد به خصوص که خبرگزاری مهر پیش از این در گزارشی با عنوان «بازیکنی که ناگهان مربی شد/ بازیکن صفر کیلومتر برای تیم ملی» به بررسی جوانب تصمیم رئیس فدراسیون پرداخت.
آنچه اهمیت دارد اینکه «بعد از این تصمیم چه اقدامات دیگری برای تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر و تبدیل کردن آن به تیمی استخوان دار و آینده دار انجام شد و امروز این تیم در کدام مرحله از برنامه های لازم و ضروری برای دگرگونی واجب ایستاده است.»
لزوم نگاه متفاوت در پسا المپیک
پرواضح است به همان اندازه که «المپیک» و عملکرد ورزشکاران و تیم ها در آن مهم و ارزشمند است، روزها و ماه های «پسا المپیک» هم مهم هستند و چه بسا از درجه اهمیت بالاتری هم برخوردار باشند از این حیث که چگونگی حرکت در این بازه زمانی و مهره چینی ها در آن، تعیین کننده قد و قامت حضور در المپیک آتی و رویدادی های ماقبل آن می شود. در این مسیر برای هیچ رشته و تیمی استثنایی نیست به ویژه رشته ای مانند شمشیربازی که «تمام وزنش» روی اسلحه سابر سنگینی می کند و تیم ملی این اسلحه هم بعد از سال ها نیازمند «نگاهی متفاوت» از همیشه است و این مهم را در بازی های پاریس به درستی و خوبی عیان کرد.
«جوانگرایی» پایه و اساس تمام اقداماتی است که بعد از هر دوره بازی های المپیک ترکیب تیم ها و رشته های مختلف را دستخوش تغییرات می کند. این موضوع در تمام کشورها «دست فرمان» مدیران و مربیانی می شود که نگاه فنی و تخصصی به رشته خود دارند و با اقدامات پایه ای به دنبال نتیجه گیری ماندگار توسط ورزشکاران شان هستند نه صرفا استفاده از «ملی پوشان خودرو» یا «به جا مانده از نسل های قبل».
استفاده از این «الگوی جهانی» در ورزش ایران هم طرفداران و منتقدان خود را دارد کمااینکه محمد رهبری هم بعد از کوچ کردن از ترکیب بازیکنان به جمع مربیان، روی لزوم جوانگرایی در تیم ملی اسلحه سابر تاکید کرد و آن را یکی از اولویت های کارش عنوان کرد. تا به امروز هم وی صحبت های زیادی برای تغییر ترکیب تیم ملی اسلحه سابر و جوانگرایی در آن مطرح کرده است اما مهم این است که در «عمل» چه اقداماتی انجام شده باشد و اینکه «آیا اقدامات مورنظر درست و به جا است؟»
کنار رفتن محمد رهبری و افت زیرپوستی موید لزوم تغییر در ترکیب تیم ملی اسلحه سابر است
دوباره کاری برای تعیین ترکیب تیم ملی
جام جهانی الجزایر اولین رویدادی بود که تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر با هدایت محمد رهبری در آن شرکت داشت. برای اعزام به الجزایر بعد از ماه ها، ترکیب این تیم نام های جدیدی غیر از بازیکنان همیشگی و ثابت را به خود دید. نیما زاهدی و احمدرضا شهمیری بازیکنان «تقریبا تازه وارد» به ترکیب این تیم بودند که البته به هیچ یک از آنها در بخش تیمی جام جهانی الجزایر بازی نرسید.
به گفته محمد رهبری و به خاطر کمبود زمان، ترکیب تیم اعزامی به الجزایر بدون انتخابی چیده شد. این مربی اما بعد از بازگشت از این جام برگزاری «رقابت های انتخابی» را در برنامه خود قرار داد و اینگونه اولین اردو بعد از الجزایر را با توجه به نتایج این مسابقات در کیش تشکیل داد و در تهران پیگیری کرد.
مربی تیم ملی بر برگزاری «دوباره» رقابت های انتخابی تاکید دارد و حتی آن را مبنای کار خود برای تعیین ترکیب تیم اعزامی به مسابقات آینده قرار داده است. جام جهانی بلغارستان دومین رویدادی است که تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر بعد از المپیک باید در آن شرکت کند. این رقابت ها ۴ تا ۶ بهمن برگزار می شود و رهبری اینگونه عنوان کرده که ترکیب ملی پوشان اعزامی به آن را با مسابقه انتخابی مشخص می کند.
این در حالی است تا به امروز یک مرحله رقابت های انتخابی پیش از اردوی کیش برگزار شده است. قبل از جام جهانی بلغارستان هم رقابت های کشوری اسلحه سابر برگزار می شود که قاعدتا همچون سال های گذشته همه بازیکنان فعال در این اسلحه و حتی ترکیب ثابت تیم ملی در آن شرکت خواهند داشت. همین رقابت ها و عملکرد شرکت کنندگان در آن می تواند ملاکی برای ارزیابی وضعیت آنها باشد. با این اوصاف معیار برگزاری دوباره انتخابی چیست و چرا باید زمان و هزینه ای برای این «دوباره کاری» صرف شود؟ آنهم وقتی هدف و نیاز تیم جوانگرایی است و نباید فرصتی برای نزدیک شدن به آن از دست برود.
بهانه تراشی برای عدم نتیجه گیری احتمالی
قاعدتا مربی جوان تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر که در تمام صحبت های خود همواره بر هدف و نیاز تیم به جوانگرایی تاکید می کند، قصد دارد با مسیر طراحی شده ترکیب احتمالا جدید و جوانتری را برای جام جهانی بلغارستان بچیند. چنین ترکیبی در نگاه خوشبینانه شاید بتواند در بلغارستان که میزبان اولین جام جهانی شمشیربازی در سال ۲۰۲۵ میلادی است، نتیجه بگیرد و در غیراینصورت هم ترکیب جدید و تغییرات تنها بهانه ای می شود برای عدم نتیجه گیری.
این در حالی است که پیش از جام جهانی بلغارستان، کشور تونس روزهای ۲۱ تا ۲۳ دی میزبان رقابت های گرند پری است که تنها در بخش انفرادی برگزار می شود. مسابقاتی مشابه گرند پری فرانسه که طی روزهای اخیر برگزار شد. علی پاکدامن تنها نماینده ایران بود که به گفته رهبری برای حفظ رنکینگ جهانی به اورلئان اعزام شد. این مربی عملکرد پاکدامن در فرانسه و وضعیت آمادگی بازیکنان دیگر مانند محمد فتوحی را شرط اعزام به گرند پری توس عنوان کرده است. این در حالی است که شاید بهتر بود اعزام نفرات بیشتری به فرانسه و تونس در دستور کار قرار می گرفت و عملکرد آنها در این دو کشور، ملاک اصلی می شد برای ترکیب اعزامی به بلغارستان البته اگر هدف و نیاز تیم جوانگرایی است و استفاده بهینه از فرصت ها.
برچسب جوانگرایی روی ترکیبی که عازم الجزایر شد، نمی چسبد
حرف زیاد است، اقدام اساسی نه
چهار ماه از المپیک می گذرد و فدراسیون شمشیربازی که بر ناکامی در مدال آوری این بازی ها با «اگر»ها سرپوش گذاشت، تا به امروز اقدام اساسی برای تغییر در ترکیب تیم ملی اسلحه سابر و جابه جایی های لازم انجام نداده است. نیما زاهدی و احمدرضا شهمیری که به جام جهانی الجزایر اعزام شدند، نفراتی بودند که در دوره هدایت تیم ملی توسط پیمان فخری و امین قربانی شناسایی شده و به اردو دعوت شده بودند و حتی در برخی اعزام ها هم قرار داده شده بودند. بنابراین به کارگیری «نصفه و نیمه» این دو بازیکن در الجزایر را نمی توان پای حساب اقدامات جوانگرایانه در این دوره گذاشت.
اگر مبنای کار برای تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر تزریق نیروهای مستعدِ جدید است، باید «اصولی و اساسی» کار شود نه صرفا با بر سرزبان انداختن برنامه ها و عنوان کردن اقداماتی مانند حضور اجباری ملی پوشان در مسابقات قهرمانی کشور؛ حضوری که همیشه و در تمام ادوار این مسابقات بدون اجبار انجام شده است و انجام دوباره آن نیازی به اولتیماتوم ندارد.
فرصت سوزی پیش از رسیدن به زمین سخت
لب مطلب اینکه شمشیربازی اسلحه سابر دلخوش به نایب قهرمانی جام جهانی الجزایر نماند، رویدادی که در شرایطی خاص برگزار شد و خبرگزاری مهر هم در گزارشی با عنوان «جام جهانی در غیاب ستاره های دنیا/ نایب قهرمانی فریبنده شمشیربازی» به آن پرداخت. در چشم بر هم زدنی شمشیربازی به زمین سخت می رسد و آنگاه نمی تواند جوانگرایی را توجیهی برای نارضایتی احتمالی از عملکردش عنوان کند وقتی فرصت سوزی امروز خود را نادیده می گیرد.
