یک بام و دو هوا در انتخاب گلر شماره یک؛/ نقد جدی به تصمیمات سرمربی تیم ملی: زیر ذره‌بین!
به گزارش ”ورزش سه”، روز گذشته تیم ملی فوتبال زنان ایران بعد از شش ماه در میادین دیده شد و یک مسابقه دوستانه مقابل اردن برگزار کرد. این مسابقه قرار است روز شنبه نیز تکرار شود تا بدین صورت در طول یک سال و نیم گذشته، بلاروس و اردن، تنها تیم های باشند که مقابل تیم ملی زنان ایران صف‌آرایی کردند.
در دیدار روز گذشته، بازی سرد و کسل‌کننده هر دو تیم نتیجه‌ای جز تساوی بدون گل در پی نداشت. روی دروازه ایران موقعیت چندان جدی ایجاد نشد و یکی دو موقعیت نصفه و نیمه شاگردان مریم آزمون هم منجر به گل نشد. اما با نگاهی به ترکیب اصلی تیم ملی در این مسابقه، به مورد عجیبی پی می‌بریم!
درحالی که همانطور که گفته شد، تیم ملی زنان معمولا در فیفادی‌ها مشغول به استراحت است و برای مثال در طول یک سال و نیم گذشته فقط به مصاف دو کشور رفته است؛ طبیعتا از همین اندک فرصت‌ها برای محک زدن جوان‌ها باید بهره برد. آن هم در شرایطی که اردن، در جایگاه ۷۴ رنکینگ برترین‌های جهان قرار دارد؛ یعنی ۱۰ پله پایین تر از تیم ملی زنان ایران! ضمن اینکه تیم ملی زنان ایران در طول یازده مصاف قبلی با این کشور، ۵ بار در وقت‌های قانونی پیروز بوده و چهار بار هم نتیجه را به این تیم واگذار کرده است و نگرانی بابت کسب نتیجه‌ای چندان بد مقابل این تیم وجود ندارد.
اما روز گذشته در درون دروازه ایران رها یزدانی قرار داشت، دروازه‌بانی که طی شش هفته گذشته در لیگ برتر شش کلین‌شیت داشته و رکوردی منحصر به فرد و عالی را برای خود و سپاهان به ثبت رسانده است اما آیا این رکورد برای تبدیل شدن به دروازه بان شماره یک تیم ملی کافی است؟!
درحالی که زهرا خواجوی بعد از تصادف هولناک، درست سه ماه بعد بدون داشتن هیچ تیم باشگاهی از سوی کادرفنی به تیم ملی دعوت شد و در دیدار مقابل بلاروس هم درون دروازه قرار گرفت؛ حالا با گذشت ۱۱ ماه از آن تصادف و نمایش‌های خوب خواجوی در تیم گل‌گهر سیرجان، این دروازه‌بان به دلیل آنچه سرمربی تیم ملی زنان می‌گوید، یعنی عدم آمادگی جسمانی کافی، روی نیمکت حضور دارد و در واقع پیراهن شماره یک تیم ملی از او دریغ شده است. با پذیرش دلیل مریم آزمون و همچنین لحاظ کردن شش کلین شیت رها یزدانی، آیا باز هم این دروازه‌بان انتخاب درستی برای قرار گرفتن در چارچوب دروازه تیم ملی است؟
رها یزدانی متولد یکم تیر ماه سال ۱۳۶۶ است، یعنی در حال حاضر او ۳۷ سال سن دارد، با در نظر گرفتن شرایط سنی یزدانی و احتمال اینکه او در تورنمنت‌های رسمی سال‌های آتی حضور نخواهد داشت و همچنین در نظر گرفتن تعداد مسابقات محدودی که در طول سال برای تیم ملی زنان در نظر گرفته می‌شود؛ آیا استفاده از دروازه‌بان ۳۷ ساله برای مصاف راحت مقابل اردن، تصمیم درستی است؟ آیا در صورتی که حتی دروازه‌بان باتجربه‌ای مثل زهرا خواجوی، آماده حضور در میدان باشد؛ بهتر نیست فرصت ایستادن درون دروازه ایران در چنین مسابقاتی به جوان‌ترها سپرده شود؟! دروازه‌بانانی مثل آتنا توفیق، مهناز رضازاده که هم‌اکنون در تیم ملی جوانان هم حضور دارند.
